Zomer paleis Beijing - per HSL naar Xi-an

Omdat gisterenavond niet al het bestelde op de tafel verscheen en wij geen zin hadden om op de soep te wachten, lukte het ons om voor slechts 58 yuan niet te verhongeren. Na het diner de koffers alvast gepakt, want wij gingen verkassen. De volgende ochtend ontbijt, een snelle check-out en via het plein van de Hemelse Vrede naar het Zomerpaleis van de empirors. Het Plein van de Hemelse Vrede was leeggeveegd, er stonden batterijen met soldaten opgesteld en een aantal kanonnen. Vandaag was een officieel bezoek van Medvevev zagen wij later op het journaal. Ook zagen wij dat er weer een verschrikkelijke aanslag in New York is geweest. Wanneer houdt dat toch eens op?

Het zomerpaleis ligt circa 20 kilometer van het paleizencomplex in het centrum, tegen de bergen aan. Er is een kolossaal meer gegraven (!), en er staan een aantal paviljoens in carré-vorm. Onze gids vertelde ons nog meer verhalen over intriges aan het hof, opsluiting, verraad, moord, en ga zo maar door. Zodra wij weer terug zijn in Nederland willen wij de film "the last empiror" weer zien. Ondanks onze spierpijn van de afgelopen intensieve dagen hebben wij de bij het zomerpaleis gelegen boeddha tempel toch maar beklommen. Van bovenaf een schitterend uitzicht over het meer. Ook de tempel was het bekijken waard.

Via de noord-poort verlieten wij het zomerpaleizen-complex. Daar stond onze chauffeur weer breed op de stoep met open deuren ons op te wachten. Wat een aardige man. Beijing heeft vijf grote treinstations, één in het centrum en vier op allle windrichtingen. Wij gingen vanaf het westelijk treinstation met de HSL naar Xi-an. Jack, onze gids heeft ons tot in de wachtruimte gebracht en verliet ons na de gebruikelijk tip en vaarwel-zegging. In 4,5 uur tijd waren wij vervolgens 1200 kilometer zuidwestelijker van Beijing in Xi-an. Dat is gemiddeld zo'n 270 km per uur! En dan ook nog een tussenstop. De snelheidsmeter gaf vrijwel constant een snelheid van 307 km per uur aan, wauw.

Hoewel het landschap aan je voorbijraast, krijg je er toch wel een beetje indruk van. Beijing is een enorme stad, bijna net zo groot als Nederland. Het duurt dus even voordat je de stad uit bent. Daarna volgt allemaal landbouwgrond, met daar omheen wat bomenrijtjes. Niet zulke grote percelen, maar relatief klein, circa 20 hectare per perceel. Omdat het herfst is, was er al veel geoogst. Soms zie je nog wat rijst staan, maar geen dieren. Af en toe een paar huisjes. Daarna vlieg je weer langs een grote stad, die vol staat met wolkenkrabbers, meest woonflats. En zo gaat het maar door, tot de enige tussenstop in Zhengzhou.
Na Zenghzhou wordt het wat heuveliger en staan op hellingen wat bossen. Ook verdwijn je af en toe voor een paar minuten in een tunnel. Deze moeten een enorme lengte hebben, want per minuut leg je 5 kilometer af. En soms duurde zo'n tunnel wel 10 minuten, dus door 50 kilometer tunnel heen met ruim 300 km per uur. In het heuvellandschap staan opeens vrij veel windmolens.

Wij vroegen ons af of dat hier ook zo'n gezeur heeft gegeven, maar weten vrijwel zeker dat het plaatsen van windmolens hier makkelijker gaat. Er is maar een partij, de volkspartij. En als die zegt dat windmolens goed zijn, dan vind het volk dat ook en komen die dingen er. Zo komen de Chinezen in ieder geval bij ons over. China is het volk en wat er gebeurt heeft instemming van het volk. Er wordt niet gediscussieerd of geleuterd. Het zou wat zijn voor Nederland, om van dat eeuwige gezeik over aardgasbevingen, euthenasie, referenda, etcetera af te zijn. En je hebt na de verkiezingen gelijk een regering. Je kiest namelijk alleen uit het volk de "gedelegeerden", de mensen die voor jou besluiten mogen nemen. Zij zullen alleen besluiten wat het volk wil en je bent dan vanzelf gelukkig.

Enfin, Xi-an is een stad met 9 miljoen inwoners. Tien jaar geleden was het nog geen eens de helft. Xi-an is het Lunteren van China, het middelpunt van het land. Het is de hoofdstad van de provincie Shaanxi, ongeveer zo groot en ook in de vorm van Groot-Brittanië. In het noorden kolen, olie en gas. In het midden rivierendelta met dus veel landbouw en in het zuiden een bergrug met jade, goud, herten, panda's, etc.
Xi betekent west, An betekent vrede. Wat je al niet leert van onze nieuwe gids Milly in de 45 minuten durende rit van het station naar het hotel.

Nog iets: Milly vroeg naar ons programma, en toen wij zeiden dat de volgende bestemming Tibet was, ontstak ze in lichte paniek. Of wij wel een reisvergunning hadden? Wij in koor: ja, die heb jij toch voor ons? Nou nee, want zoiets regelde haar club niet. Zij bellen, wij bellen, bleek bij aankomst in het hotel een doos van circa 30x30x30 voor ons klaar te staan van iemand uit Tibet. Zonder afzender er op, gewoon op onze naam, adres van het hotel. Omdat er niets in zat wat tikte hebben wij de portier de doos open laten maken. En in die doos zaten 2 a-4tjes met allerlei chinese tekst, stempels en onze namen er op. Vrijwel gelijk werden wij in de lobby gebeld door een man uit Tibet, of wij onze post al hadden gevonden. Dat was zo, hij was blij en hoopte ons over 2 dagen in Tibet te ontmoeten. Die papieren zullen onze visa voor Tibet dan wel zijn. We zullen ze goed bewaren.

To be continued