Lhasa - Tibet
Door: Ria Knotters
Blijf op de hoogte en volg Nico en Ria
05 November 2017 | China, Lhasa
Nog een verhaal over het grote China: het gaat hier veel om symbolen en tekens. Als je de landkaart van China bekijkt, dan lijkt het op de contouren van een grote kip. De kop met snavel tegen de Korea's aan, de staart tegen Kazachstan aan en de poten zijn dan Vietnam en Laos. Het sprookje van de kip met de goude eieren moeten de Chinezen ook gelezen hebben; Tibet ligt precies op de plek waar de eieren een kip verlaten. Of Tibet echt veel gouden eieren heeft, dat is ons niet bekend. De Tibetanen, overwegend boeddhistisch, zijn lieve mensen die alleen maar vrede willen. Toen de Chinezen binnen vielen zijn ze heuvels ingevlucht, maar hebben geen verzet geboden. Het zijn er ook slechts 400.000 en wat moet je dan tegen het kolossale China met zijn paar miljard krijgers. In de laatste 10 jaar heeft China enorm geinvesteerd in de infrastructuur. De wegen zijn verbreed, er is een HSL van Beijing naar Lhasa, 48 uur zoeven. En ook in Lhasa staan inmiddels honderden woonflats, naar Chinees model. Totaal ontsierend in het berglandschap, maar ach, het volk wil het. Onze gids, Jig-Ma, zegt dat de Chinezen Tibet willen gaan inrichten als een soort overloop regio van het inmiddels te krap wordende moederland. Tibet is groot, qua oppervlakte net zo groot als heel Europa, maar slechts een klein deel is daar van bruikbaar. De toekomst zal ons leren wat het hier gaat worden. De oorspronkelijke tibetanen zijn er in elk geval niet blij mee. Althans naar het oordeel van onze gids en chauffeur.
Wij hebben best wel last van de hoogte, hoofdpijn, grieperig gevoel. De kilimanjaro ervaringen kwamen bij ons weer naar boven waar het ook best wel afzien was. Daarom was de rest van de dag vrijaf gepland. Aangezien wij pas om 15:00 uur in het hotel arriveerden had dit vrijaf niet veel om de hakken. Zeker niet nadat wij onze kamer in het St Regis hotel hadden bewonderd. Wij hebben "slechts" een kamer van de type "de luxe", maar superlatieven schieten te kort. In het kort: een entree met links en rechts inloopkasten, een zitgroep, een maximum size ledikant, een kantoor/bibliotheek, een badkamer met vrijstaand ligbad, seperate douche en seperaat toilet. Led verlichting alom in verschillende standen te schakelen. Zelfs nachtverlichting zodat je je weggetje naar de plee ongeschonden kunt vinden.
Na de nachtrust hebben we het ochtendprogramma gecancelled, zodat we wat langer van de mooie kamer kunnen genieten. Ook de was laten doen, kost circa 100 euro. Dat was dus de laatste keer, dan maar zelf een sopje maken. In de middag hebben we in het centrum van Lhasa de Jokhang tempel bezocht. Dit is de oudste en heiligste tempel van Tibet, dateert uit 650 a.c. Het is een soort Mekka voor de boeddhisten. Iedere Tibetaan moet in zijn/haar leven tenminste 1x in de tempel geweest zijn, om zo voor een goede reincarnatie te zorgen. In 1959 hebben de Chinezen de tempel vernietigd en is tijdens de culturele revolutie gebruikt als varkensstal. In 1980 is de tempel hernieuwd en weer in gebruik genomen. De tempel herbergt het bekende standbeeld van boeddha, de Jowo. Tijdens ons bezoek was de oudste nog levende Dalai Lama van Oost-Tibet ook in de tempel. Het was alom een drukte en opgewondenheid onder de gelovingen. Terwijl wij een nauwe doorgang passeerden, kwam ook deze oude heer met gevolg voorbij, voortgeduwd in een rolstoel. Onze gids dook op zijn knieën en kuste de voeten van de passerende geestelijke. Dat had ie nooit van tevoren gedacht, loop je daar met 2 van die lange toeristen, komt de Dalai Lama voorbij en kan ik ook nog zijn voeten kussen. Een goede reincarnatie in het vooruitschiet dus.
Na het bezichtigen van de tempel hebben we nog een rondgang (de Barkhor) rondom het complex gedaan. Dat deden wij met vele gelovigen, sommige zingend, biddend, of kruipend. Wij hebben het lopend voltooid. Je loopt met de klok mee, net zoals de gebedsmolentjes met de klok meegedraaid worden. Hoewel de Chinezen deze cultuur nog steeds lijken te verstoren, bijvoorbeeld door overal grote chinese vlaggen te laten wapperen, krijg je een goed beeld van de zachtaardige en goedgelovige tibetaan. Als je bid voor de wereld, dan wordt de wereld beter. Bid en zorg voor een ander, dan zal het jou ook goed gaan.
To be continued.
-
05 November 2017 - 16:51
Lucy:
Wat een geweldige kamer!!!!!! Mooi verhaal
-
05 November 2017 - 20:12
Tiny En Arie:
Dan was ons wasje in Indonesië een stuk goedkoper!! 1 euro per kilo, en ook nog
gestreken! -
06 November 2017 - 14:41
Lida:
Weer een mooi verhaal. En een bijzondere belevenis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley