Debatteren

Het Sera klooster ligt aan de noordgrens van de stad Lhasa, aan de voet van de noordelijke bergrug Phurpa Chok Ri. Het klooster dateert uit 1914 en herbergde eerst 6000 monniken, maar nu nog 500. Dit komt omdat dit klooster geboycot wordt door de Chinezen. De monniken leven van vrijwillige bijdragen. Een klooster is eigenlijk een onderwijs instituut voor monniken. Het Sera klooster heeft 3 collegezalen en een binnenplaats: het "debating courtyard". Monniken discussieren hier zoals dat sinds de middeleeuwen ook gedaan werd. Ze ondersteunen hun vragen met hand geklap, de een geeft zijn argumenten en de ander verdedigt ze. Er wordt veel gebruik gemaakt van gebaren. Soms lijkt het afsof ze elkaar een draai om de oren geven als ze het oneens zijn met de argumenten. Een levendig schouwspel wat ons enigszins deed denken aan de debating wedstrijden van Judith.

In de Potala tempel (zie Op bezoek bij de Dalai Lama) waren drie dimensionale mandela's te zien. In de Sera tempel zijn er mandelas van gekleurd zand. Het zand komt overal uit de bergen, is schitterend van kleur en het kost heel wat werk om deze mandelas te maken. Na verloop van tijd wordt al het zand bijeengeveegd en in de rivier uitgestrooid, als teken dat alles tijdelijk is.

Over tijdelijk gesproken: in een tempel staan mausolea met de gebalsemde lichamen van hoge geestelijken en stoepa's met daarin de urnen met as van de iets minder hoge geestelijken. Toen wij aan de gids vroegen wat er met de lichamen van de overige mensen gebeurde was het antwoord simpel: dat voeren wij aan de gieren. De gids vertelde dat ook zijn lichaam in stukken gehakt en aan de gieren gevoerd zal worden. Als boeddhist zal zijn geest reincarneren in een ander mens, een kat, of een ander levend wezen. Uiteindelijk zal zijn geest door het boeddhisme te volgen in het Nirvana komen, zijn geest zal dan "verlicht" zijn.

In de Sera tempel staan veel boeddha beelden. Er zijn drie boeddha's: een van het verleden, een van het heden en een van de toekomst. Daarnaast heel veel beelden van apostelen. Vervolgens zijn er Lama's, mensen die het boeddhisme aardig onder de knie hebben. En dan heb je nog de Tibetaanse variant, waar iets van een oergeloof in het boeddhisme gemengd wordt. Voor de liefhebbers: sla er eens een goed boek voor open of bestudeer wikipedia.

De rit naar de bezienswaardigheden en terug naar het hotel zijn op zich ook een belevenis. Wat een rijstijl. In Beijing en Xi-an verbaasde wij ons al over de "go with the flow", maar hier in Lhasa kunnen ze er ook wat van. Soms gewoon tegen de stroom ingaan, altijd lollig. Er zijn rijstroken, maar in de praktijk worden die niet gebruikt. Je zwalkt maar wat en zoekt de weg van de minste weerstand. En als er weerstand dreigt, dan toeter je en kijk je wie met drukken het langste volhoudt en de voorrang krijgt. Ondanks dat zijn er relatief weinig aanrijdingen en kunnen wij als heethoofdige europeanen hier nog wat van leren.

To be continued